دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در قبال مسلمانان انگلیس (1392-1384)

در سال‌های گذشته افزایش نقش افکار عمومی در محیط بین‌الملل از یک سو و همچنین وقوع تحولات جدید در عرصه بین‌الملل از سوی دیگر، منجر به آن شده تا بهره‌گیری از دیپلماسی نوینی تحت عنوان دیپلماسی عمومی، به عنوان ابزار پیشبرد منافع ملی در حوزه بین‌الملل مورد توجه صاحب‌نظران، محققان و مجریان کشورها قرار گیرد. از آنجا که در تحقیقات منتشر شده در این باب، کمتر به موضوع بررسی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور پرداخته شده، محققین در این مقاله درصدد هستند تا با انتخاب جامعه آماری مسلمانان انگلستان، دیپلماسی عمومی ایران را در یکی از کشورهای اروپایی مورد سنجش قرار دهند. بر همین مبنا با استفاده از گزارش طیفی از سازمان‌ها و نهادهای فعال در حوزه دیپلماسی عمومی و نمایندگی‌های ایران در کشور انگلستان و همچنین مصاحبه‌ها و گفتگوهای انجام گرفته با 91 نفر از مجریان، صاحب‌نظران و کارشناسان دیپلماسی عمومی ایران، به بررسی این سئوال می‌بپردازیم که دیپلماسی عمومی ایران در قبال مسلمانان انگلستان چگونه عمل کرده است؟ در همین راستا، با بهره‌گیری از مفاهیم اصلی دیپلماسی عمومی از یک سو و بررسی فعالیت‌های کشور، مسئولین و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران در انگلستان از سوی دیگر، به تأیید و یا ردّ فرضیه موفقیت آمیز بودن دیپلماسی عمومی ایران در انگلستان خواهیم پرداخت. در پایان نیز راهکارهایی را به منظور توفیق بیشتر این نوع از دیپلماسی در برقراری ارتباط با مسلمانان این کشور اروپایی بر می‌شمریم.